Zasmijavali su milione, a jedan od njih je doživio tužnu sudbinu: Priča o najpoznatijem komičarskom dvojcu u istoriji

Stanlio & Olio su bili englesko – američki komičarski duo koji su činili Englez Stan Laurel (1890-1965) i Amerikanac Oliver Hardy (1892-1957)

Popularnost su stekli početkom dvadesetog vijeka zahvaljujući radu na filmu, ali takođe i igranjem pozorišnih predstava širom Amerike i Evrope. Ovaj dvojac se smatra jednim od najboljih i najčuvenijih u istoriji filma.

Dva komičara su prvi put radila zajedno 1919. na filmu The Lucky Dog, koji je prikazan 1921. Poslije toga su neko vrijeme snimali odvojeno kratke filmove. Godine 1926. ponovo su počeli da se pojavljuju zajedno, a zvanično su postali tim 1927.

Stanlio i Olio su postali zvijezde urnebesnih komedija i najplaćeniji glumački tandem tog vremena. Kao glumci, uspjeli su da prežive period prelaska sa “nijemog” na “zvučni” film bez ozbiljnijeg pada popularnosti, a zajedno su snimili više od stotinu filmova. Sa filmom The Music Box (1932) su osvojili nagradu Oskar. Laurel je, takođe, dobio Nagradu za životno djelo za izuzetne, “pionirske korake” u domenu komedije i svoju zvijezdu na “Bulevaru slavnih” u Hollywoodu (Hollywood Walk of Fame).

Vremenom su postali najpoznatije i najisplativije zvijezde svog filmskog studija. Među njihovim najpopularnijim filmovima su Sons of the Desert (1933), Way Out West (1937), Block-Heads (1938) i kraći film Big Business (1929), Helpmates (1932), i njihov Oskarom nagrađivani, The Music Box (1932).

Od 1940. su se pojavili u osam komedija niže produkcije koje su snimili za filmske studije 20th Century Fox i Metro-Goldwyn-Mayer. Od 1945. do 1950. nisu se pojavljivali na filmu već su se posvetili pozorištu. Svoj posljednji film (Atoll K/Utopija) su snimili u Francuskoj prije nego što su se povukli 1951.

Zajedno su nastupali u tačno 106 filmova! Glumili su u 40 zvučnih, 32 kratkometražna filma i 23 dugometražna, a u preostalih 11 filmova su imali gostujuće uloge.

Pamtimo ih po scenama u kojima su često razmijenjivali fizičke argumente jedan s drugim. Bile su to situacije koje su najviše podsjećale na one iz crtanih filmova, a obzirom na likove koje su tumačili, ni jedan ni drugi nisu bili pobjednici u tim presmiješnim naguravanjima i raspravama.

Ono što mnogi njihovi fanovi ne znaju, jeste da su ova dva fizički potpuno suprotna lika, zapravo bili jako bliski prijatelji u stvarnom životu. Jedan o drugom pričali su sa puno ljubavi i privrženosti.

U maju 1954. godine, Hardy je imao prvi ozbiljan zdravstveni problem, kada je pretrpio blagi srčani udar. Zbog toga je, prvi put u svom životu, odlučio da brine o svom zdravstvenom stanju. Izgubio je više od 70 kilograma za nekoliko mjeseci, čime je potpuno promijenio svoj izgled.

Čuveni Olio je pretrpio veliki moždani udar 14. septembra 1956. godine zbog kojeg je ostao nepokretan, a nije mogao ni da govori. Tih dana ga je svakodnevno posjećivao njegov prijatelj Stanlio. Kako je Oliver sada ćutao, ćutao je i Stan.

Zahvaljujući umijeću komuniciranja mimikom, koje su godinama gradili na filmu, Stan je bio jedan od rijetkih koji je u tom periodu mogao da komunicira sa svojim prijateljem.

Oliver Hardy je pretrpio još dva moždana udara početkom avgusta 1957. godine i pao u komu iz koje se nikada nije probudio.

Umro je od cerebralne tromboze 7. avgusta 1957. godine, u svojoj 65. godini života. Njegovi kremirani ostaci se nalaze u masonskom vrtu Valhala u sjevernom Hollywoodu.

Dvije godine ranije, i Stan je pretrpio srčani udar i, u vrijeme sahrane, bio je na oporavku. Bio je to razlog zbog kojeg nije mogao da uputi posljednji pozdrav svom nerazdvojnom prijatelju.

– Bejb će razumjeti – kratko je prokomentarisao kada su ga novinari pitali.

Ovo je posljednji snimak dva velika komičara, ali i prijatelja, Olivera Hardyja i Stana Laurela:

Njihove likove pamtimo i iz crtanih filmova koji su se 70-tih i 80-tih emitovali na JRT pod istim nazivom “Stanlio & Olio”. Režirao ih je isti dvojac koji nam je donio Toma i Jerryja – William Hanna i Joseph Barbera.