Zanimljivosti o istoriji oružja

Cinik bi rekao da je ljudska istorija – istorija ratovanja a kao što je svima poznato, nema rata bez oružja.

Za vas smo, nasumičnim redoslijedom, odabrali nekoliko zanimljivosti o sredstvima koja smo koristili kako bismo tamanili jedni druge!

1. Indijsko oružje chakram (na naslovnoj slici!) izgleda poput nečega što je iskočilo iz “Zvjezdanih staza”, no zapravo je vrlo, vrlo staro. Prvi put se spominje u petom vijeku p.n.e., u čuvenom epu “Mahabharata”, gdje se o njemu govori kao o oružju boga Višnua. Sikhi su ga nosili o pojasu, ili čak pričvršćenog na turban, a služio im je za samoodbranu. Ovaj nevjerovatno oštri disk prvenstveno je bacačko oružje, ali se koristio i u borbama prsa o prsa. Ne samo da je mogao nanijeti teške ozljede, već i odsjeći ruku ili nogu u jednom potezu.

2. Najstariji ručni top, pronađen u prijestolnici Kublaj-kana Xanaduu, datira iz 1298. godine, a dugačak je oko trideset pet centimetara. Njime je rukovao jedan vojnik, postavljajući ga na vrh drvenog štapa.

3. U okolini Seville, arheolozi su prije nekoliko godina otkopali neobičan bodež iz bronzanog doba. Ručka mu je izrađena od slonovače, a oštrica, dugačka i iznuzetno oštra, jest kristalna i prozirna. Stručnjaci smatraju da je stariji od pet hiljada godina.

4. Počevši od antičkog Egipta, zapaljene strijele korištene su tokom opsada, ali i za spaljivanje sela i gradova nakon velikih pljački. Krajem srednjeg vijeka, u Koreji je izumljena znatno ubojitija verzija – hwacha (“vatrena kola”). Ova zastrašujuća ratna sprava odjednom je mogla lasnirati dvije stotine zapaljenih strijela, koje su, ako nije bilo kiše i vjetra, mogle letjeti preko 450 metara.

5. Dana 29. avgusta 1949. SSSR je testirao svoju prvu nuklearnu bombu, označivši kraj dotadašnjeg američkog monopola na nuklearno oružje. Test, izvršen na poligonu Semipalatinsk na području današnjeg Kazahstana, nosio je kodni naziv RDS-1, no bio je poznatiji pod nadimkom “Plava munja”. Eksploziji su ciljano izloženi avioni, improvizovane kuće te gotovo dvije hijade životinja, radi mjerenja učinka bombe na objekte i živa bića. Amerikanci su shvatili šta se događa kad je njihov avion za prikupljanje meteoroloških podataka registrovao povećanu količinu radioaktivnih čestica u vazduhu iznad Aljaske.

6. U razdoblju između sedmog i trećeg milenija p.n.e., na prostoru Afrike, Evrope i zapadne Azije cvala je ašelska kultura. Nazvana po nalazištu Saint-Acheul u Francuskoj, ova paleolitička kultura poznata je po izradi multifunkcionalnih ručnih sjekira, koje su zamijenile prijašnje krupno, grubo, manje simetrično oruđe. Obrađene s obje strane, služile su za iskopavanje korijenja, rezanje mesa, obradu krzna i drva te bacanje na lovinu.

7. Iako se bumerang najčešće povezuje uz australske starosjedioce Aboridžine, koji su ga sačuvali do savremenog doba, istina je da su mu oni dali tek ime (“boomerang”). Istorijski dokazi svjedoče o njegovoj prisutnosti na području Evrope još za vrijeme kamenog doba – npr. arheolozi su u Poljskoj otkrili bumerang koji je star oko 30.000 godina, dok najstariji australski bumeranzi imaju “samo” 10.000 godina. Premda njegovo tačno porijeklo nije poznato, prisutnost bumeranga se bilježi na gotovo svim stranama svijeta, od Evrope, Australije, Egipta, Indije do Sjeverne i Južne Amerike.

Izvor: povijest.hr

Share and Enjoy !

0Shares
0 0

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Povezane vijesti