Tajanstvena bijela, praškasta supstanca unutar drevnih ruševina u Armeniji zbunila istraživače!
Arheolozi u Armeniji su iskopali ostatke pekare stare 3.000 godina u kojoj se još uvijek nalaze hrpe pšeničnog brašna.
Poljsko-armenski tim arheologa je otkrio ruševinu dok je radio na arheološkom nalazištu u gradu Metsamor, u zapadnoj Armeniji. Nakon identifikacije brašna i iskopavanja nekoliko peći, tim je shvatio da je drevna građevina nekada služila kao velika pekara, koja je u jednom trenutku uništena u požaru.
Arheolozi su započeli iskopavanje kako bi saznali više o naslijeđu džinovskog, zidom ograđenog naselja koje je postojalo tokom Urartu kraljevstva iz željeznog doba. Fokusirajući se na arhitektonske ostatke spaljene zgrade koja se koristila u Donjem gradu u periodu od oko 1200. do 1000. godine prije nove ere, identifikovali su “dva reda sa ukupno 18 drvenih stubova koji su bili potpora za krov od trske”, navodi se u saopštenju.
Ostale su samo kamene baze stubova zgrade, dijelovi nekih greda i krovišta. Iako je struktura prvobitno bila konstruisana da služi kao skladište, istraživači kažu da postoje dokazi da je nekoliko peći dodato kasnije.
Unutar tih urušenih ostataka, tim je uočio širok, par centimetara debeo sloj bijele prašine. Isprva su pretpostavili da je u pitanju pepeo, ali pod vodstvom profesora Kryzstztofa Jakubiaka, tim je ispitao tajanstveni prah i odredio njegov pravi sastav.
Nakon izvršene hemijske analize, tim je utvrdio da je supstanca pšenično brašno koje se koristi za pečenje hljeba. Procijenili su da se unutar ove zgrade moglo skladištiti otprilike do 3.5 tone (3.2 metričke tone) brašna u prostoriji dimenzija 25 x 25 metara. Istraživači procjenjuju da je pekara radila između 11. i 9. vijeka prije nove ere tokom ranog željeznog doba.
“Ovo je jedna od najstarijih poznatih građevina te vrste u Metsamoru”, rekao je Jakubiak. “Pošto se krov konstrukcije srušio tokom požara, poslužio je kao zaklon za sve stvari ispod njega, a na sreću i brašno je ‘preživjelo’. To je zapanjujuće jer, u normalnim okolnostima, sve je moralo biti spaljeno i pretvoreno u pepeo.”
Prije nego što je zgrada postala pekara, rekao je Jakubiak, vjerovatno je “korištena za ceremonije ili sastanke, a zatim je pretvorena u skladište”. Iako pronađeno brašno nije jestivo u ovom trenutku, nekada davno se na tom mjestu nalazilo u velikim količinama, što ukazuje na pekaru izgrađenu za masovnu proizvodnju.
Iako se ne zna mnogo o drevnim stanovnicima Metsamora, budući da nisu imali pisani jezik, istraživači znaju da je utvrđeni grad postao dio biblijskog kraljevstva Urarat (koji se takođe piše Urartu) nakon što ga je osvojio kralj Argišti I u 8. vijeku prije nove ere. Prije toga, pokrivao je površinu od 247 hektara i bio “okružen kompleksima hramova sa sedam svetilišta”.
Arheolozi su otkrili slične pekare širom regiona, ali kao što je Jakubiak naveo u zvaničnom saopštenju, Metsamor je sada jedna od najstarijih pronađenih na južnom i istočnom Kavkazu.
Izvor: mysteriesrunsolved.com