Knjiga iz 1740. godine opisuje iskustvo poslije smrti
Izvještaji o iskustvima ‘bliske smrti’ datiraju još iz antike, ali jedan istraživač je izgleda pronašao najstariji medicinski izvještaj fenomena koji je opisao francuski ljekar 1740. godine.
Izvještaj je napisao Pierre Jean de Monso, vojni ljekar iz sjeverne Francuske, koji je slučaj ‘bliske smrti’ opisao u svojoj knjizi “Anegdote iz medicine”. Monso je spekulisao da bi prevelik dotok krvi u mozak mogao objasniti neobična osjećanja koja su ljudi prijavljivali prilikom povratka u svijest.
Opis je nedavno pronašao dr Philippe Charlier, ljekar i arheolog, koji je dobro poznat u Francuskoj po svom forenzičkom radu na ostacima istorijskih ličnosti. Charlier je neočekivano otkrio medicinski opis u knjizi koju je kupio za jedan euro u antikvarnici.
“Samo sam bio zainteresovan za medicinu i medicinske prakse iz prošlosti, pogotovo u periodu 18. vijeka”, rekao je on. “Sama knjiga nije naročito važna za istoriju medicine, ali sa istorijskog gledišta, mogućnost retrospektivne dijagnoze takvih knjiga je nešto veoma interesantno.”
Na svoje iznenađenje, Charlier je pronašao moderan opis iskustva ‘bliske smrti’ iz vremena u kojem se većina ljudi oslanjala na religiju ne bi li objasnila takva iskustva.
Knjiga opisuje iskustvo pacijenta, poznatog apotekara u Parizu, koji se privremeno onesvijestio, a onda opisao da je vidio svjetlost tako čistu i sjajnu da je pomislio da je u raju.
Danas je iskustvo ‘bliske smrti’ opisano kao psihološki događaj sa transcendentalnim i mističnim elementima koji se javlja nakon situacije opasne po život, rekao je Charlier.
Ljudi koji su doživjeli fenomen prijavili su lucidne i emotivne senzacije, uključujući pozitivne emocije, sa osjećajem kao da su napustili tijela, senzaciju prolaska kroz tunel i iskustva razgovora sa svjetlom i kontakta sa preminulima.
Charlier je uporedio opis od prije skoro 300 godina sa današnjim “Grejsonovim kriterijumom”, što predstavlja skalu koju je psihijatar razvio 1980. godine kako bi izmjerio dubinu iskustava ‘bliske smrti’ kod ljudi, da bi ovi slučajevi mogli biti dalje proučeni.
Skala obuhvata pitanja o percepcijama koje ljudi prijavljuju poslije iskustava, npr. izmijenjeni doživljaj o vremenu, pregled života i osjećanje radosti. Rezultat od 7 pa naviše do 32 se smatra iskustvom ‘bliske smrti’.
Iako su podaci u staroj knjizi bili ograničeni, Charlier je zaključio da bi pacijent imao bar 12/32 boda po Grejsonovom kriterijumu. On je svoja otkrića objavio u časopisu Resuscitation.
U opisu slučaja iz 18. vijeka, Monso je poredio svog pacijenta sa ostalm ljudima koji su doživjeli slična iskustva izazvana davljenjem, hipotermijom ili vješanjem.
Ljekar je ponudio medicinsko objašnjenje za bizarne senzacije, ali njegovo objašnjenje je potpuno suprotno od onoga što moderni ljekari objašnjavaju kao uzrok. Monso je spekulisao da su u svim prijavljenim slučajevima pacijenti ostali sa malo krvi u venama u koži i puno krvi u sudovima u mozgu, pojačavajući lucidne i jake senzacije.
Međutim, savremeni istraživači misle da nedostatak dotoka krvi i kiseonika u mozak dovodi ovaj organ u stanje potpune svijesti i uzrokuje senzacije često povezivane sa ovakvim iskustvom.
Izvor: webtribune.rs
