Jedan veliki teniski turnir nosi ime ovog heroja Prvog svjetskog rata: Ko je bio Roland Garros?
Danas ovo ime svi povezuju sa grand slam teniskim turnirom u Parizu, a ne znaju da je Roland Garros bio poznati avijatičar i izumitelj patenta koji je omogućio pilotima da pucaju iz mitraljeza na neprijatelje.
Kada se spomene Roland Garros, većina odmah pomisli na prestižni teniski turnir koji se održava svakog proljeća u Parizu. Malo njih zna da je Eugène Adrien Roland Georges Garros, rođen 1888. godine na ostrvu Réunion u Indijskom okeanu, bio strastveni avijatičar.
Preletanje Mediterana za manje od 6 sati i odlazak u rat
Svi koji su ga poznavali opisivali su ga kao čovjeka prodornog pogleda, sa brkovima stilizovanim po posljednjoj modi. Pored toga on je bio i neustrašiv, a od malih nogu fasciniran avionima.
Vremenom je ova ljubav prerasla u mnogo više, i on je 1913. godine postao prvi pilot koji je preletio Mediteran od francuskog gradića po imenu Saint-Raphaël do Bizerte u Tunisu za manje od šest sati. Podvig mu je donio određenu reputaciju i slavu, ali je i preusmjerio tok njegovog života nakon izbijanja Prvog svjetskog rata.
Roland nije mnogo čekao da se dobrovoljno prijavi u vazduhoplovne snage. I tu dolazimo do dijela gdje postaje zanimljivo, jer se prvi avioni nisu koristili za direktnu borbu, već samo za izviđanje, a mnogi piloti su tek kasnije sa sobom počeli da nose pištolje ili puške. Jedan od razloga zašto se nije ratovalo avionima je bio i taj što nije postojao način da neki od metaka ne završi u propeleru. Stoga je Roland zajedno sa inžinjerom Raymondom Saulnierom, došao na ideju da napravi sistem sinhronizacije koji bi pilotu omogućio da mitraljezom puca na neprijatelja.
Iako ovaj patent nije u potpunosti bio usavršen kada ga je 18. aprila 1915. godine njemačka protivvazdušna odbrana pogodila i srušila iza njemačkih linija – on će poslužiti kao uzor. Naime, Garros tada nije stigao da uništi svoju letjelicu prije nego što su je se dokopali neprijatelji pa su mitraljez i rotor za sinhronizaciju ostali netaknuti. Avion je konfiskovan i odnesen u hangar, gdje su ga njemački inžinjeri ispitivali i usavršili, dodajući mu zupčanik sa prekidačem. Sa njim je mitraljez mogao da puca sinhronizovano kroz propelere aviona, a samim tim njemački avioni su počeli da obaraju savezničke eskadrile na francuskom nebu mnogo efikasnije.
S druge strane, Garros je naredne tri godine proveo u zatvoru u Magdeburgu u Njemačkoj, prije nego što je izveo spektakularno bjekstvo zajedno sa još jednim pilotom, po imenu Anselme Marchal. Oni su se prerušili u stražare i uspješno prešli granicu sa Holandijom. Međutim, njihov put se tu nije završio i oni su otišli za London a potom i Pariz, gdje je protogonista priče dočekan poput heroja.
Odmah po povratku u domovinu, on je nastavio tamo gdje je i stao. Ali samo 35 dana pred kraj rata i nekoliko prije svog 30. rođendana, oboren je od strane njemačkog pilota Hermanna Habicha. Prilikom pada njegovog aviona Fokkera D VII, Garros je poginuo i zauvijek otišao u istoriju.
On nikada nije bio profesionalni igrač tenisa, ali je imao gomilu prijatelja među ljudima iz “bijelog sporta”. Tako je 1928. godine, prilikom izgradnje stadiona na kojem su čuveni ‘Musketari’ – francuski teniseri René Lacoste, Henri Cochet,Jacques Brugnon i Jean Borotra branili titulu u Davis kupu, odlučeno da dobije ime po njemu u čast vrijednosti koji je njegovao.
Izvor: nationalgeographic.rs
