Hanibal je pred vratima: 10 zanimljivosti o drevnoj Kartagini
Kartagina (Kartaga), jedan od najbogatijih i najmoćnijih gradova antike
Tokom renoviranja palate nekadašnjeg doživotnog predsjednika Tunisa Habiba Burgibe, pred kraj pete decenije prošlog vijeka, pronađeni su ostaci drevnog grada Kartagine.
U nastavku donosimo najzanimljivije detalje iz istorije ovog grada-države.
1. Kartaginu su osnovali emigranti iz Persijskog grada Tira. Oni su napustili Tir u VIII vijeku prije naše ere i naselili sjevernu Afriku.
2. Kartagina se nalazila na teritoriji današnjag Tunisa, odakle se širila osvajanjem.
3. Rimljani su Kartaginjane zvali Puni. Ovaj naziv nastao je od latinskog naziva Phoenicians, što znači Feničani.
4. Dok je na njenom čelu bio čuveni vosjkovođa Hanibal – koji ju je i proslavio, Kartagina je predstavljala najveću prijetnju za Rim. Tako je nastala izreka Hanibal ante portes ili Hanibal je pred vratima, koja se zadržala do danas i koristi se kada nekome ili nečemu prijeti najveća opasnost.
5. Punski ratovi je zajednički naziv za tri rata koje su vodili Rimljani i Kartaginci u III i II vijeku pre naše ere.
6. Pojedni izvori tvrde da je Kartagina možda postala najbogatiji grad-država tadašnjeg svijeta koji je svoj imetak stekla trgovinom robe, posebno tekstila, neobrađenih metala, hrane i robova, koje je mijenjala za kalaj, srebro i zlato.
7. Kartaginjani su nasljedili hanansku religiju od svojih feničanskih predaka, a glavna božanstva bili su božanski par Val-Hamon, što znači “Gospod kovača” i Tanit koja se može poistovjetiti sa Astartom.
8. Najozloglašenije obilježje kartaginske religije bilo je žrtvovanje djece. Diodor Sicilijanski izvještava da su 310. godine p. n. e., tokom napada na grad, Kartaginjani žrtvovali više od 200 djece plemićkog porijekla kako bi umirili Val-Hamona.
9. Na vrhuncu svoje moći, Kartagina je dominirala najvećim dijelom zapadnog Sredozemlja.
10. Grad je razaran nekoliko puta od strane različitih osvajača, a konačno je pokoren od strane Arapa 698. godine n. e. i njegovo kamenje je poslije toga poslužilo za izgradnju grada Tunisa.
Izvor: nationalgeographic.rs
