Drevni mural unutar nubijskih piramida prikazuje ‘diva’ koji nosi dva slona!
Ako se od Khartouma vozite prema sjeveru uskom pustinjskom cestom prema drevnom gradu Meroë, izvan fatamorgane se otvara prekrasan pogled: deseci strmih piramida probijaju horizont. Bez obzira koliko puta ovo mjesto posjetite, uvijek postoji neki osjećaj iščekivanja otkrića.
U samom Meroëu, nekada prijestolnici kraljevstva Kush, cesta dijeli grad. Na istoku je kraljevsko groblje, prepuno, sa skoro 50 piramida od pješčenjaka i crvene opeke različitih visina; mnogima su polomljeni vrhovi, što je nasljeđe koje su za sobom ostavili evropskih pljačkaši iz 19. vijeka. Na zapadu je kraljevski grad koji sadrži ruševine palate, hrama i kraljevskog kupatila. Svaka struktura ima prepoznatljivu arhitekturu koja se oslanja na lokalne, egipatske i grčko-rimske ukrasne ukuse ― dokaze o globalnim vezama koje je imao Meroë.
Kratka istorija “Zemlje Kush”
Podaci o prvim doseljenicima u sjeverni Sudan datiraju unazad 300.000 godina. Ovdje se smjestilo najstarije podsaharsko afričko kraljevstvo, kraljevstvo Kush (2.500 do 1.500 p.n.e.). Ta je kultura dala neke od najljepših keramičkih posuda u dolini Nila, uključujući Kerma menzure.
Meroe-piramide u Bajraviji, Sudan © Ahmed Amir
Sudan je bio poželjan zbog svojih bogatih prirodnih resursa, posebno zlata, ebanovine i slonovače. Nekoliko predmeta u zbirci Britanskog muzeja izrađeno je od tih materijala. Drevni Egipćani su se kretali prema jugu tražeći ove resurse tokom Starog kraljevstva (oko 2686 – 2181 p.n.e.), što je često dovodilo do sukoba jer su egipatski i sudanski vladari nastojali kontrolisati trgovinu.
Kush je bila najmoćnija država u dolini Nila oko 1700. p.n.e. Uslijedio je sukob između Egipta i Kusha, koji je kulminirao osvajanjem Kusha od strane Thutmosea I (1504 – 1492 p.n.e.). Na zapadu i jugu ostale su neolitičke kulture jer su oba područja bila izvan dosega egipatskih vladara.
Grad Meroë i neobična zidna slika diva koji nosi slonove
Grad Meroë slikovitim čini više od dvjesto piramida, od kojih su mnoge u ruševinama. Imaju prepoznatljivu veličinu i proporcije nubijskih piramida.
Evropljani su otkrili Meroë 1821. godine preko francuskog mineraloga Frédérica Cailliauda (1787-1869). Najzanimljiviji pronađeni predmeti bili su reljefi i slike na zidovima grobnih odaja. Jedna od slika prikazuje diva ogromnih razmjera kako nosi dva slona.
Sudanski meroitski prikaz Nubijca koji je nosio dva slona
Njegove crte lica nisu nubijske, već bijele, a kosa svijetle boje. Da li ova zidna slika predstavlja dokaz postojanja rase crvenokosih divova sa šest prstiju u antici?
Jesu li u dalekoj prošlosti divovi zaista lutali dolinom Nila?
79. godine nove ere rimski istoričar Josephus Flavius napisao je da je posljednja rasa egipatskih divova zaista živjela u 13. vijeku p.n.e., za vrijeme kralja Joshue. Dalje je napisao da su imali ogromna tijela, a lica su im se toliko razlikovala od običnih ljudi da ih je bilo nevjerojatno gledati, a bilo je zastrašujuće slušati njihov gromoviti glas koji je bio poput lavlje rike.
Karta Kusha i Drevnog Egipta, prikazuje Nil do njegovog petog vodopada, te veće gradove i nalazišta drevnog egipatskog dinastičkog razdoblja (3150. p.n.e. do 30. p.n.e.) (Karta: Jeff Dahl, CC Y-SA 4.0)
Štaviše, na mnogim zidnim slikama drevnog Egipta graditelji piramida prikazani su kao “divovski ljudi” veličine 5 do 6 metara. Prema stručnjacima, ti su divovski ljudi mogli pojedinačno podići 4 do 5 tona blokova. Neki od tih drevnih murala prikazuju kraljeve – divove, vladare drevnog Egipta, dok su neki prikazuju njihove sluge, puno manje veličine.
Divovski kraljevi drevnog Egipta?
Sluga masira stopalo divovskog kralja?
Gregor Spoerri, švicarski poduzetnik i strastveni ljubitelj istorije drevnog Egipta, sastao se s 1988. godine sa bandom pljačkaša drevnih grobova putem jednog egipatskog privatnog preduzetnika. Sastanak se održao u maloj kući u Bir Hookeru, stotinjak kilometara sjeveroistočno od Kaira, gdje je Spoerri svjedočio divovskom mumificiranom prstu umotanom u krpe.
Mumificirani egipatski gigantski prst © Fotografiju snimio Gregor Spoerri, 1988.
Prst je bio vrlo suh i lagan. Prema Spoerriju, nevjerovatno stvorenje kojem je prst pripadao moralo je biti najmanje 5 metara visoko. Kako bi dokazao autentičnost, jedan je pljačkaš pokazao fotografiju rendgenskog snimka mumificiranog prsta snimljenu 1960-ih.
Mumificirani egipatski gigantski prst © Fotografiju snimio Gregor Spoerri, 1988.
Završne riječi
Brojni drevni zidni murali pronađeni uEgiptu natjerali su mnoge da povjeruju kako su rani drevni Egipćani bili divovi. Ti su divovski ljudi u Egiptu imali i divovske životinje i ptice. Ljudi naše veličine postojali su u ranom drevnom Egiptu zajedno s njima. Uporedo s normalnim životinjama i pticama, postojale su i divovske ptice i životinje. Je li to istina? Jesu li nekada divovi stvarno lutali zemljom zajedno s ljudima? Je li to uopšte moguće istorijski i naučno?
Izvor: mysteriesrunsolved.com
