DNK analiza otkrila porijeklo misterioznih Tarimskih mumija (VIDEO)

Nova studija poništava pretpostavke stare više od jednog vijeka o porijeklu praistorijskog naroda Tarimskog basena

Misteriozne Tarimske mumije otkrivene u kineskom regionu Xinjiang su relikti jedinstvene kulture bronzanog doba koje potiču od starosjedilaca, a ne od udaljenih grana ranih Indoevropljana, kaže novo genetsko istraživanje.

Nova studija poništava pretpostavke stare više od jednog vijeka o porijeklu praistorijskog naroda Tarimskog basena. Njihovi očuvani ostaci, isušeni u pustinji, sugerisali su mnogim arheolozima da potiču od Indoevropljana koji su migrirali u ovaj region prije oko 2000. godine prije nove ere.

Najnovije istraživanje pokazuje da su drevni stanovnici Tarimskog basena bili genetski izolovana grupa koja naizgled nije povezana ni sa jednim od susjednih naroda.

“Zagonetne su nam od trenutka kada su otkrivene”, rekla je koautorka studije Christina Warinner, antropolog sa Univerziteta Harvard u Massachusetts. “Imamo toliko pitanja, jer su mnogi aspekti njihovog postojanja jedinstveni, zbunjujući i kontradiktorni. A sada nam najnovija otkrića otvaraju isto toliko pitanja koliko su nam dala i dogovora”, rekla je Warinner za Live Science.

“Ispostavilo se da su neke od vodećih ideja bile netačne, pa sada moramo da počnemo da gledamo u potpuno drugom pravcu”, istakla je ona.

Komšijske mumije

Evropski istraživači su početkom 20. vijeka. u pustinjama današnje zapadne Kine, pronašli prve Tarimske mumije. Nedavna istraživanja su se fokusirala na mumije iz kompleksa grobnica Xiaohe (groblje male rijeke) na istočnoj ivici pustinje Takla Makan.

Neki antropolozi su smatrali da prirodno mumificirani ostaci, imaju ne-azijske crte lica, a činilo se da neke od mumija imaju crvenu ili svijetlu kosu. Takođe su bile obučene u odjeću od vune, filca i kože koja je bila neuobičajena za ovaj kraj.

Tarimska kultura je bila bogata. Narod je svoje mrtve često sahranjivao u drvenim sanducima u obliku čamaca i obilježavao grobove uspravnim motkama i obilježjima u obliku vesala. Neki ljudi su sahranjeni sa komadima sira oko vrata – vjerovatno kao hranom za zagrobni život.

Ovi detalji su nekim arheolozima sugerisali da su ove mumije potomci indoevropskih ljudi koji su tamo migrirali sa nekog drugog mjesta — možda iz južnog Sibira ili planina Centralne Azije. Neki naučnici su špekulisali da su govorili ranim oblikom toharskog, izumrlog indoevropskog jezika koji se govorio u sjevernom dijelu regiona poslije 400. godine.

Ali nova studija ukazuje da su te pretpostavke bile netačne. DNK ekstrahovan iz zuba 13 najstarijih mumija sahranjenih u Xiaoheu prije oko 4.000 godina pokazuje da nije bilo genetskog mješanja sa susjednim narodima.

Umjesto toga, sada se čini da su ove mumije u potekle od Drevnih Sjevernih Euroazijaca (ANE), nekada široko rasprostranjene populacije pleistocena koja je uglavnom nestala prije oko 10.000 godina, nakon završetka posljednjeg ledenog doba.

ANE genetika sada preživljava samo djelimično u genomima nekih današnjih populacija, posebno među starosjediocima u Sibiru i Americi, napisali su istraživači.

Drevna raskrsnica

Studija takođe upoređuje DNK mumija Tarimskog basena sa pustinjskim mumijama približno iste starosti koje su otkrivene u Džungarijskoj oblasti na sjeveru Xinjianga, na suprotnoj strani planinskog lanca Tian Shan koji dijeli region.

Ispostavilo se da je drevni narod Džungarije, za razliku od naroda Tarimskog basena, poticao od domorodačkih ANE i stočara sa altajsko-sajanskih planina u južnom Sibiru zvanih Afanasievo, koji su imali jaku genetsku vezu sa ranim indoevropskim narodom Jamnaja na jugu Rusije, napisali su istraživači.

Vjerovatno su se stočari Afanasievo kulture pomješali sa lokalnim lovcima-sakupljačima u Džungariji, dok su Tarimci zadržali svoje originalno ANE porijeklo.

Međutim, nije poznato zašto su stanovnici Tarimskog basena ostali genetski izolovani, a stanovnici Džungarije nisu.

Pretpostavlja se da je surovo okruženje Tarimskog basena možda stvorilo prepreku u protoku gena.

Međutim, čini se da pustinjsko okruženje nije odvajalo stanovnike Tarimskog basena od trgovine i kulturne razmjene sa mnogo različitih naroda. Tarimski basen je u bronzanom dobu već bio raskrsnica između Istoka i Zapada što će ostati hiljadama godina.

Između ostalog, usvojili su praksu uzgoja goveda, koza i ovaca i uzgoja pšenice, ječma i prosa.

Studija je objavljena 27. oktobra u časopisu Nature.

Izvor: nationalgeographic.rs