Arheolozi vjeruju da je pećina usječena u stijene bila dom prognanog anglosaksonskog kralja

Pećinska kuća za koju se isprva mislilo da datira iz 18. vijeka, zapravo je jedan od najstarijih netaknutih “domaćih enterijera” ikada pronađenih u Velikoj Britaniji, a arheolozi vjeruju da je u prošlosti služila i kao dom prognanom anglosaksonskom kralju.

U 18. vijeku, pećinu u južnom Derbyshireu (Engleska) lokalna vlastela je koristila kao mjesto za zabave, ali arheolozi sada vjeruju da pećinska kuća datira iz perioda od prije 1.200 godina. Vjeruje se da je u njoj živio Eardwulf, kralj Northumbrie (bila je jedna od sedam kraljevina anglosaksonske heptarhije u Engleskoj; prostirala se na teritoriji današnje sjeverne Engleske i južne Škotske), koji je svrgnut 806. a umro 830. godine.

Edmund Simons, glavni istražitelj projekta, odrastao je u ovom području okruženom pećinskim kućama.

“To su vrlo teške stvari za razumijevanje i određivanje starosti, a mene su fascinirale cijelog života. Sjećam se da sam sa jedne pao kada sam imao tri godine”, rekao je.

Inače radi u inostranstvu, ali s obzirom na otežane okolnosti kada su u pitanju putovanja tokom posljednjih godinu dana, odlučio je da se “prepusti sebi i posveti projektu kako bi razjasnio šta su to tačno ove stvari”.

“Projekat obuhvata 170 lokacija, ali u ovoj pećini sve se jednostavno uklopilo na način na koji se to obično ne dešava kada su ovakve stvari u pitanju”, rekao je Simons.

Pećinska kuća je navedena kao prirodna pećina koja je proširena u 18. vijeku. Ali to ne može biti slučaj, tvrdi Simons.

“To nije prirodna pećina, ne mogu da se sjetim prirodnog procesa koji pravi zidove, vrata i prozore, a kamoli stubove.”

Vanjski dio pećine prikazuje ono što su vjerovatno saksonska vrata i prozori

Sve u vezi sa pećinom, na primjer uzanost prozora, ukazivalo je na saksonsku arhitekturu.

Jedna lokalna legenda povezuje ovu lokaciju sa Svetim Hardulphom, ranije kraljem Eardwulfom, a Simons vjeruje da je to istina. Uvjeren je da je Eardwulf tamo živio kao pustinjak, gdje su neprijatelji mogli da ga drže na oku, u pećinama koje su izgrađene ili proširene za njegov smještaj.

Riječ “pustinjak” može da dočara sliku bradatog, odrpanog starca koji sam jede orahe i voće. U stvarnosti, rekao je Simons, “ovo je neko ko bi pokraj sebe imao učenike i bio bi poštovan kao svet čovjek, vjerovatno kao svetac i tokom života.”

Sahranjen je na oko 8 kilometara od pećine.

Ovo otkriće pećinu čini “vjerovatno najstarijim netaknutim enterijerom u Velikoj Britaniji”, rekao je Simons. “Mi imamo crkve iz tog perioda, ali nemamo mjesta gdje su ljudi spavali, jeli i molili se. Ali, evo sad, imamo jedno. Prilično je izvanredno.”

Simons je rekao da su “pećinska mjesta stanovanja” istoričari često zanemarivali, ali “oni su možda jedine netaknute domaće građevine koje su preživjele iz saksonskog perioda.” Ovaj projekat je do sada identifikovao više od 20 drugih lokacija u zapadnom Middlandsu koja bi mogla datirati još iz petog vijeka.

Tim veruje da su pećine modifikovane u 18. vijeku, kada je zabileženo da je sir Robert Burdet “dao da se postavi na taj način da on i njegovi prijatelji mogu da večeraju u rashlađenim i romantičnim ćelijama”. To je uključivalo proširenje otvora kako bi elegantno obučene dame mogle da prođu kroz njih.

Simons je vodio tim arheologa sa Kraljevskog poljoprivrednog univerziteta (RAU). Zaključci su dokumentovani u studiji objavljenoj u Zborniku speleološkog društva Univerziteta u Bristolu.

Izvor: kurir.rs