Arheolozi konačno imaju odgovor na pitanje: “Čemu je služio najveći poznati antički bazen na svijetu?”

Pravougaoni bazen za koji se prvobitno mislilo da je luka, poslije detaljnih analiza otkrio je tajnu čuvanu vijekovima.

Rekonstruisanje prošlosti veoma je važan a često i veoma zanimljiv zadatak. Arheolozi su nam do sada potvrdili da su Rimljani gradili prve “pametne kuće”, a stari Egipćani toalete. Sada tvrde da su otkrili koja je bila stvarna namjena najvećeg antičkog bazena koji su izgradili drevni Feničani. 

Nekoliko decenija unazad naičnici su smatrali da je pravougaoni bazen sa ostrva Motija, imao praktičnu namjenu i da je služio kao luka ili suhi dok za feničanske pomorce još od VI vijeka prije nove ere.

Međutim, najnovija istraživanja sugerišu da je riječ o najvećem poznatom bazenu drevnog mediteranskog svijeta koji je korišten u religiozne svrhe, tvrdi arheolog Lorenzo Nigro sa Univerziteta Sapienza u Rimu.

Postavljen u centar vjerskog kompleksa, zajedno sa tri hrama bio je usklađen sa postavkom zvijezda i sazviježđa na nebu tokom bitnih datuma. Nigro objašnjava da je projektovan najvjerovatnije tako da se na njegovoj površini reflektuje odraz, te da je korišten pri astronomskim posmatranjima –  tako što su stubovima obilježavali položaje zvijezda.

Kao dokaz za ovu tvrdnju on navodi da je jedan navigacioni instrument pronađen u unutrašnjosti obližnjeg hrama, dok je u samom uglu bazena pronađena statua boga koji se povezuje sa astronomijom.

Do zabune oko namjene ovog bazena došlo je kada je arheolog koji je istraživao Motiju prije jednog vijeka, opisao bazen kao luku povezanu kanalom sa morem. S obzirom da je nešto slično otkriveno u Kartagini, niko nije sumnjao u njegovu teoriju.

Savremene analize i nova saznanja

Međutim, sa novim iskopavanjima i detaljnim analizama koje prije nisu bile dostupne, utvrđeno je da “bazen nije mogao da služi kao luka jer nije bio povezan sa morem”, kaže Nigro. Da bi otkrili njegovu stvarnu namjenu, istraživački tim je riješio da isuši kanal. Iznenađenjima nije bilo kraja! Ispostavilo se da se bazen napaja iz prirodnih slatkovodnih izvora, a tek dva vijeka nakon izgradnje, prokopan je kanal koji je bazen povezivao sa obližnjom lagunom.

Sveti bazen, zajedno sa postoljem u centru, je prema radiokarbonskom datiranju izgrađen negdje između 550. godine i 520. godine. Kako Nigro dodaje, prilikom istraživanja su pronađena i dva traga koja ukazuju na to šta je stajalo na postolju. Kada je bazen isušen, u jednom njegovom uglu nađen je kameni blok sa ostacima izvajanog stopala. Dok je u drugom uglu uočen natpis posvećen feničanskom bogu Baalu.

Iz tog razloga, zaključak arheologa bio je da se u centru samog bazena nalazila skulptura spomenutog božanstva. Pored toga što su imali razvijeno pismo i jezik, Feničani su u drevnom svijetu bili poznati i kao pomorci koji su naseljavali ostrva i priobalne regione Mediterana. Tokom vremena oni su se asimilirali sa lokalnim stanovništvom, iz čega su nastale nove kulture.

Nigro i njegov tim tvrde da je takav proces uočljiv i ovdje, jer grnčarija i drugi artefakti ukazuju na to da su grupe različitih mediteranskih regiona periodično naseljavale ovo ostrvo koje se nalazi u blizini Sicilije.

Izvor: nationalgeographic.rs