Međudimenzionalna bića: Da li su nam na ‘dohvat ruke’ vanzemaljci iz dimenzija koje koegzistiraju zajedno s našom?
Definicija međudimenzionalnih bića ili međudimenzionalna inteligencija obično se opisuje kao teorijski ili ‘stvarni’ entitet koji postoji u dimenziji izvan naše vlastite.
Uprkos činjenici da se vjeruje da takva bića postoje samo u naučnoj fantastici, fantaziji i natprirodnom, postoje brojni ufolozi ali i drugi stručnjaci koji ih nazivaju stvarnim bićima.
Međudimenzionalna hipoteza
Međudimenzionalnu hipotezu predložili su brojni ufolozi poput Jacquesa Valléea koji sugeriše da neidentifikovani leteći objekti (NLO -i) i srodni događaji (poput viđenja vanzemaljaca) podrazumijevaju posjete bića iz drugih “stvarnosti” ili “dimenzija” koje koegzistiraju odvojeno od naše. Neka od ovih bića su nazivana “posjetiocima iz drugog svemira”.
Drugim riječima, Vallée i drugi autori sugerišu da su vanzemaljci stvarni, ali da ne postoje u našoj dimenziji, već u drugoj stvarnosti, koja koegzistira s našom vlastitom.
Ova teorija je alternativa vanzemaljskoj hipotezi koja sugeriše da su vanzemaljci napredna bića koja lete u svemir i koja postoje u našem svemiru.
Međudimenzionalna hipoteza tvrdi da su NLO -i moderna manifestacija fenomena koji se događao kroz čitavu zabilježenu ljudsku istoriju, a koja se u ranijim vremenima pripisivala mitološkim ili natprirodnim stvorenjima – teorija drevnih astronauta.
No, uprkos činjenici da moderni ufolozi i milioni ljudi širom svijeta vjeruju da nismo sami u ovom svemiru, mnogi ufolozi i istraživači paranormalnog svijeta prihvatili su međudimenzionalnu hipotezu, sugerišući da ona objašnjava teoriju vanzemaljaca na mnogo suptilniji način.
Paranormalni istražitelj Brad Steiger je to napisao: “Imamo posla s višedimenzionalnim parafizičkim fenomenom koji uvelike potiče s planete Zemlje.”
Drugi ufolozi, poput Johna Ankerberga i Johna Weldona, koji takođe podržavaju međudimenzionalnu hipotezu, tvrde da se viđenja NLO -a uklapaju u spiritualistički fenomen.
Komentarišući razliku između hipoteze o vanzemaljcima i izvještaja koje su ljudi iznijeli o susretima sa NLO -ima, Ankerberg i Weldon su napisali da se “fenomen NLO -a jednostavno ne ponaša kao vanzemaljski entitet”.
Ova međudimenzionalna hipoteza otišla je korak dalje u knjizi “NLO -i: Operacija Trojanski konj” objavljenoj 1970. gdje je autor John Keel povezuje NLO-e sa natprirodnim konceptima poput duhova i demona.
Zagovornici vanzemaljske teorije prihvatili su neke od ideja iznesenih međudimenzionalnom hipotezom jer ona bolje obavlja posao objašnjavajući kako bi “vanzemaljci” mogli putovati svemirom na velike udaljenosti.
Udaljenost između zvijezda čini međuzvjezdano putovanje nepraktičnim korištenjem konvencionalnih sredstava, a budući da niko nije pokazao antigravitacijski motor ili bilo koju drugu mašinu koja bi omogućila putniku da se kreće po kosmosu brzinom većom od svjetlosti, međudimenzionalna hipoteza ima mnogo više smisla.
Jesu li vanzemaljci zapravo međudimenzionalni putnici?
Prema ovoj teoriji, nije potrebno koristiti bilo koju metodu pogona jer se tvrdi da NLO-i nisu svemirske letjelice, već uređaji koji putuju između različitih stvarnosti. Međutim, još uvijek moraju preći iz jedne stvarnosti u drugu, zar ne?
Jedna od prednosti međudimenzionalne hipoteze prema Hilary Evans – britanskoj foto arhivistici, autorici i istraživačici NLO-a i drugih paranormalnih pojava – je ta što može objasniti očiglednu sposobnost NLO-a da se pojavljuju i nestaju, ne samo iz vidokruga nego i iz radarskog polja; budući da međudimenzionalni NLO-i mogu ući i izaći iz naše dimenzije po volji, to znači da imaju sposobnost materijalizacije i dematerijalizacije.
S druge strane, Evans tvrdi da ako je druga dimenzija nešto naprednija od naše, ili je to možda naša vlastita budućnost, to bi objasnilo tendenciju NLO -a da predstavljaju tehnologije bliske budućnosti.
Deklasifikovani dokument FBI -a: postoje bića iz drugih dimenzija
Iako sve gore navedeno može zvučati kao nešto što potiče iz naučnofantastičnog filma, u arhivi FBI-a postoji deklasifikovani tajni dokument koji govori o međudimenzionalnim bićima i o tome kako se njihove ‘svemirske letjelice’ mogu materijalizirati i dematerijalizirati u našu dimenziju.
Evo transkripta nekih od najvažnijih detalja izvještaja:
Dio letećih diskova ima posade; drugi su daljinski upravljani
Njihova misija je miroljibiva
Ovi posjetioci su slični ljudima, ali su znatno veće veličine
Oni nisu ljudi Zemlje, već dolaze iz drugog svijeta
Oni NE dolaze s planete u našem smislu te riječi, već sa eterične planete koja se međusobno prožima s našom i nije nam uočljiva
Tijela posjetilaca i objekti se automatski materijalizuju pri ulasku u brzinu vibracija naše guste materije
Leteći diskovi posjeduju neku vrstu zračeće energije ili zrake, koja će lako odbiti svaki brod koji izvrši napad. Oni po volji ponovo ulaze u eterično i jednostavno nestaju iz naše vizije, bez traga
Vjerovatno ih se ne može kontaktirati putem radija, ali vrlo vjerovatno može putem radara ako se za to osmisli signalni sistem (aparat)
