Jedan od najuticajnijh biologa dvadesetog vijeka, više od 40 puta nominovan za Nobela, nacistima je tražio lijek za rak
Otto Heinrich Warburg, bio je njemački fiziolog, doktor i dobitnik Nobelove nagrade. Smatra se jednim od najuticajnijih biohemičara 20. vijeka. Zanimljivo je spomenuti da je nominovan čak 47 puta za Nobelovu nagradu.
Tokom Prvog svjetskog rata bio je oficir u njemačkoj konjici, a nakon rata se posvetio istraživanju ćelija i njihovom korištenju kiseonika. Godine 1931. dobio je Nobelovu nagradu zbog doprinosa istraživanju tumora i njihovog rasta. On je otkrio da ćelije raka dobijaju energiju za rast i razvoj na potpuno drugačiji način od zdravih ljudskih ćelija. Dok zdrave ćelije dobijaju energije oksidacijom piruvata, ćelije tumora energiju dobijaju anaerobnom razgradnjom glukoze.
Jednom kad su nacisti preuzeli vlast, svim ljudima sa jevrejskim korijenima zabranili su obavljanje učiteljske djelatnosti. Bilo da je riječ o univerzitetskim profesorima ili učiteljima u područnim školama, Jevreji nisu mogli podučavati Nijemce bilo čemu. Izuzetak od tog pravila bio je upravo Warburg.
Za čitavog Drugog svjetskog rata, on je radio na lijeku za rak, a sve je podredio svojoj teoriji. Bio je uvjeren da je ćelije raka moguće izgladnjeti i odbijao je napustiti svoju laboratoriju. Koliko su ga nacisti cijenili govori i činjenica da je Herman Göring lično urgirao kako bi Warburga označili samo četvrtinom Jevrejom, iako je njegov otac bio Jevrej. Osim toga, jednom prilikom je progovorio protiv Hitlera i režima.
Poslodavac, Institut Kaiser Wilhelm, ga je protjerao, ali na lični Hitlerov zahtjev, Warburg je vraćen na posao.
Otto Heinrich Warburg
Toliko se posvetio poslu da je čak i živio na institutu. Raznim univerzitetima je govorio da mu ne dodjeljuju počasne doktorate zato što mu se ne da dolaziti na svečanost. Ako bi mu neko dodijelio medalju časti, on je tražio da mu pošalju u pošti.
Bio je toliko uvjeren da je njegova teorija tačna da je često citirao Max Plancka koji je jednom prilikom rekao: “Nauka napreduje ne zato što naučnici promijene mišljenje već zato što naučnici s pogrešnim mišljenjem umru i dođu drugi”.
Od njegove smrti u avgustu 1970. godine, teorije su pomalo zaboravljene, ali doprinos nauci je ovjekovječen medaljom za posebne zasluge koju dodjeljuje njemačko društvo za biohemiju i molekularnu biologiju. Ipak, posljednjih godina su njegove teorije ponovno dobile na važnosti, ali većinom u krugovima alternativne medicine. Razni teoretičari zavjera govore da su vlasti, povezane s velikim farmaceutskim firmama, odlučile zakopati “lijek za rak”.
Nauka, barem priznata nauka, i dalje je jako skeptična prema Warburgovim učenjima. Preliminarna istraživanja pokazala su da postoji mogućnost da određeni mehanizmi svojevrsnog gušenja stanica raka zaustave rast nekih vrsta tumora, ali sve to preliminarno istraživanje ne nudi ni približno tako dobre rezultate kakve pokušavaju predstaviti teoretičari zavjera i trgovci raznim prirodnim “lijekovima”.
Izvor: express.24sata.hr