Ostrvo strave na Jadranu: Bolesni su tu sami čekali smrt

Ovo maleno ostrvo izuzetno burne i jezive istorije smješteno između Venecije i Lida u Venecijanskoj laguni već decenijama privlači pažnju lovaca na duhove i slične paranormalne pojave, a zanimljiv je i svima onima jakog želuca sa zanimanjem za zanemarene krajeve svijeta.

Poveglia je nekad bila dom više od 160 hiljada zaraženih ljudi, koji su ostavljeni i osuđeni na čekanje smrti na izolovanom ostrvu. Toliko je dugo služio kao karantin da postoje brojne glasine kako preko 50 posto tla samog ostrva čine ljudski ostaci – a one su dokazane nedavno.

Naime, arheolozi su tamo otkrili masovnu grobnicu kolosalnih proporcija na obližnjim ostrvima Lazzareto Vecchio i Lazaretto Nuovo. U njoj su pronađeni ostaci ljudskih žrtava zaraženih kugom.

Ostrvo Poveglia se prvi put spominje u hronikama 421., kad su ljudi iz Padue i Estea na njemu pronašli utočište pred barbarskim invazijama.

U 9. vijeku je populacija ostrva počela rasti, kao i njegova važnost. Kad je 1379. Veneciju napala Genovska flota, ljudi s ostrva su preseljeni na Giudeccu, a ostrvo je ostalo nenaseljeno. Dužd je 1527. ponudio ostrvo Kamaldolijancima, no oni su ga odbili.

Od 1645. pa nadalje venecijanska je vlada sagradila pet oktogonalnih utvrda za zaštitu i kontrolu ulaza u lagunu, a oktogon na Povegliji je jedan od njih četiri koji postoji i danas.

Ostrvo je 1776. došlo pod jurisdikciju Ureda za javno zdravstvo (Magistrato alla Sanita) te je postalo kontrolna tačka za sve ljude i robu koja dolazi i odlazi iz Venecije brodom.

Bilo je nekoliko slučajeva kuge na dva broda 1793. pa je od tada ostrvo pretvoreno u karantin za oboljele od kuge, odnosno u privremenu izolacionu stanicu za bolesne. Ta je uloga postala stalna 1805. s proglasom Napoleona Bonapartea, a bolnica je zatvorena 1814.

No, ostrvo je za karantin ponovo u funkciji u 20. vijeku, no 1922. postojeće su zgrade pretvorene u azil za mentalno bolesne i one kojima je potrebna dugoročna njega.

Postoje brojne glasine kako su se tamo obavljali eksperimenti lobotomijom na pacijentima. Doktora koji ih je obavljao kasnije su navodno progonili duhovi pacijenata čije je živote uništio, a postoje zapisi o trome kako je počinio samoubistvo bacivši se s bolničkog tornja. Bolnica je napokon zatvorena 1968. a ostrvo potpuno napušteno.

Ostrvo je nekoliko puta bilo istraživano u emisijama koje se bave paranormalnim pojavama, a postalo je i radnja mračne poljske novele pod imenom “Jesi li živ” u kojima djevojčica i dječak oboljeli od kuge pokušavaju pobjeći s njega.

Izvor: express.24sata.hr