Nema vanzemaljaca – svi su mrtvi!
Fizičar Enrico Fermi je 1950. godine pokrenuo veoma važno pitanje u vezi sa svemirom i postojanjem vanzemaljskog života. S obzirom na veličinu i starost svemira, govorio je, i statističku mogućnost pojave života u drugim solarnim sistemima, zašto čovječanstvo nije vidjelo nijedan nagovještaj inteligentnog života u kosmosu?
Ovo pitanje, poznato kao “Fermijev paradoks”, nastavlja da nas proganja do današnjeg dana. Ako, zaista, u našoj galaksiji postoje milijarde zvjezdanih sistema i uslovi za nastanak života nisu tako rijetki, gdje su onda svi ti vanzemaljci?
Prema nedavno objavljenom naučnom radu Istraživačke škole za zemaljske nauke na Australijskom nacionalnom univerzitetu, odgovor bi mogao da bude veoma jednostavan: Svi oni su mrtvi. Istraživači su nazvali “Gajanskim uskim grlom” objašnjenje ovog paradoksa po kojem je život možda toliko krhak da u većini formi jednostavno nije preživio.
Da bi se ovo shvatilo, treba prvo malo pogledati brojeve. Naučnici su pronašli ukupno 2.049 planeta u 1.297 planetarna sistema, uključujući 507 višestrukih planetarnih sistema. Pored toga, na osnovu podataka dobijenih iz “Keplerove” misije, pretpostavlja se da bi u okviru Mliječnog puta moglo da postoji 40 milijardi planeta veličine Zemlje koje kruže oko zvijezda nalik na Sunce u zoni koja bi mogla da razvije život i crvenih patuljastih zvijezda, a da bi od toga 11 milijardi ovih planeta moglo da kruži oko zvijezda nalik na Sunce.
Dakle, zaista, sudeći po tome, tamo ne bi trebalo da manjka o vanzemaljskih civilizacija. A, imajući na umu da naučnici procjenjuju da je naša galaksija starija od 13 milijardi godina, sigurno nije nedostajalo vremena da se nekakav oblik života razvije i stvori neophodnu tehnologiju koja bi im omogućila do dođu i pronađu nas. Ali, prema doktoru Adityi Chopri, glavnom autoru naučnog rada s Australijskog nacionalnog univerziteta, treba znati i to da je evolutivni proces ispunjen raznim preprekama.
– Život na početku je krhak, tako da vjerujemo da rijetko uspije da evoluira dovoljno brzo da bi preživio. Većina ranih planetarnih sredina je nestabilna. Da bi nastala naseljiva planeta, životne forme moraju da regulišu količine vode i ugljendioksida zarad održanja stabilnih temperatura na površini planete – naveo je Chopra.
Izvor: treceoko.rs
