PETI KORPUS ARMIJE RBIH U OLUJI
Prvog dana Oluje i 5. Korpus Armije Republike Bosne i Hercegovine je dao svoj prilog. Dio snaga usmjeren je i prema teritoriju Republike Hrvatske na pravcima Bugar – Rakovica i Glodina – Ivanjska – Dvor na Uni. Dva bataljona odvojena su na pravac Plitvice – Korenica s ciljem da se što prije spoje s jedinicama Hrvatske vojske.
U izvještaju Hrvatskog Helsinškog odbora o operaciji “Oluja” navodi se da su vojnici 5. korpusa ARBiH već 4. avgusta prešli Nebljuse i ušli u selo Kruge, desetak kilometara nadomak Donjeg Lapca.
Na traženje Glavnog štaba HV-a, Glavni štab HVO-a je 5. avgusta upoznao Zajedničku komandu Vojske Federacije BiH da se na raskršću ceste Slunj – Ličko Petrovo Selo i Slunj – Plitvice trebaju spojiti snage HV-a i ARBiH.
U izvještaju CIA-e navodi se da su nakon udruživanja 1. gardijske brigade HV-a i 502. brdske brigade ARBiH 5. avgusta kod Rakovice, 6. avgusta te dvije formacije upućene na sjever, prema Slunju, koji su hrvatske snage oslobodile u popodnevnim satima, te da su toga dana oslobodene Petrinja, Kostajnica i Glina.
Zvanični susret dviju pobjedničkih vojski desio se 6. avgusta u mjestu Tržačka Raštela na koranskom mostu, kada je došlo do susreta dva generala, generala Atifa Dudakovića, komadanta 5. korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine i komandanta 1. Gardijske brigade Hrvatske vojske, general-bojnika Marijana Marekovića.
„Gospodine generale, dobrodošli. Čekali smo vas dugo, ali napokon smo se sreli“, rekao je tada Dudaković
Na pravcu prema Dvoru na Uni 5. korpus ARBiH napadao je na pravcu Ćokovača – Visoka glava – Kotorani i kota 551 – Hleb. Područje Dvora na Uni branila je 33. pješadijska brigada Srpske vojske krajine. Brigada je do 6. avgusta imala organizovanu odbranu koja je narušena nakon dojava da su Petrinja i Kostajnica oslobođene. Brigada je od kasnog poslijepodneva držala liniju Žirovac – Dvor.
Tokom 7. avgusta dio brigade se angažuje na odbrani mostobrana na Uni i izvlačenju u Bosnu i Hercegovinu. Po analitičarima CIA-e 5. korpus ARBiH bio zaslužan i za proboj HV-a kod Petrinje jer je njegov napad 5. avgusta ostavio Banijski korpus SVK bez rezerve, koja bi mogla biti poslana u Petrinju. Naravno, priznaju da bi HV i bez pomoći ARBiH s vremenom probila položaje SVK, ali da bi pri tome pretrpjela veće gubitke i izgubila više vremena.
Jake borbe između ARBiH i ostataka SVK vođene su 8. avgusta na pravcu Žirovac – Dvor na Uni tokom izvlačenja srpskog stanovništva i dijela jedinica s Korduna i Banije u Bosnu i Hercegovinu.
Zajednička komanda Vojske Federacije BiH 7. avgusta je od Glavnog stožera HV-a zatražila da se odmah ne insistira na povlačenju jedinica ARBiH s teritorije Republike Hrvatske „dok međudržavne komisije ne riješe definiciju državnih granica, dalje korištenje radio-relejnog centra na Plješivici, aerodrom Željava i druga eventualna sporna pitanja“, te da se u „što kraćem roku obezbjedi kopneni koridor za dotur materijalno tehničkih sredstava i drugih potrepština za potrebe jedinica 5. Korpusa ARBIH, te da se neophodne procedure svedu na minimum“.
Uloga 5. korpusa ARBiH u Oluji određena je njegovim, s tačke gledišta hrvatskih državnih interesa, povoljnim položajem. Svojim postojanjem 5. Korpus je otežavao odbranu RSK i olakšavao provedbu hrvatskih strategijskih zamisli. U samoj operaciji 5. Korpus je iskoristio rasulo srpskih snaga za nekoliko prodora koji su u općoj slici operacije više značili na propagandnom nego na vojničkom planu. Izuzetak je bila povoljna prilika da se eliminiše autonomaška politička i teritorijalna opcija ratnog zločinca i izdajnika Fikreta Abdića. Tu priliku 5. Korpus nije propustio.
***
Naslovna slika: Hamdija Abdić Tigar, komandant 502. viteške brigade i Atif Dudaković, komandant 5. Korpusa ARBIH na ulazu u Ličko Petrovo Selo, 8 km unutar teritorije Hrvatske.
Izvor: historija.info
